Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Οι συμβολισμοί στο γάμο και η σύντομη ιστορία τους


Όμορφο σύνολο από δαντέλα.Η εικόνα από εδώ:
Λέγεται ότι οι γάμοι γίνονται στον ουρανό και γιoρτάζονται στη γη. 
Σε όλο τον κόσμο, οι τελετές γάμου συνοδεύονται με αυστηρές παραδόσεις  και έθιμα γεμάτα συμβολισμούς που θα επιχειρήσουμε να θυμηθούμε εν συντομία.
 Η αρτιότητα της τελετής και η πολυτέλεια δεν συμβολίζουν μόνο την κομψότητα  και τον πλούτο, αλλά αντανακλούν και την κοινωνική θέση κυρίως για όσους σκέπτονται συμβατικά. Όλη η τελετή αποκαλύπτει την πίστη στις διαχρονικές κοινωνικές αξίες και την ικανότητα  των  οικογενειών  των μελλονύμφων να τις εκπληρώνουν.
Από την εποχή του Σόλωνα, η διαδικασία του γάμου ξεκινούσε με μία προφορική συμφωνία -ένα είδος συμβολαίου- ανάμεσα στο μελλοντικό σύζυγο και στον πατέρα ή στον κηδεμόνα της κοπέλας, η οποία ονομαζόταν εγγύη. H μέλλουσα σύζυγος δεν παρευρισκόταν συνήθως σε αυτήν την τελετή, αφού μάλιστα η συγκατάθεσή της δεν ήταν υποχρεωτική.Ο γάμος αποτελούσε τη διαδικασία δημιουργίας της οικογενειακής μονάδας, του οίκου, μέσα από τον οποίο διαβιβαζόταν το δικαίωμα του πολίτη στην αθηναϊκή κοινωνία και εξασφαλιζόταν η αναπαραγωγή νόμιμων παιδιών.
Στη δική μας παράδοση όπως αποτυπώνεται σε αναπαραστάσεις του θέματος στα αθηναϊκά αγγεία που έχουν σωθεί, οι γάμοι ξεκινούσαν με θυσίες προς τους θεούς για τον εξευμενισμό τους. Επειδή ο γάμος σηματοδοτούσε την ενηλικίωση της κοπέλας, συνηθιζόταν  να αφιερώνει τα παιχνίδια της ,ορισμένα από τα ρούχα της, βοστρύχους από τα μαλλιά της ή το δίχτυ που τα συγκρατούσε, τη ζώνη της και άλλα προσωπικά  αντικείμενα σε μία από τις γαμήλιες θεότητες. H πιο δημοφιλής παράσταση όπως αποτυπώνεται στα ερυθρόμορφα αγγεία ήταν και τότε ο νυφικός καλλωπισμός, αν και  απεικονίζονται όλα τα στάδιά του γάμου. Στον καλλωπισμό της νύφης δινόταν μεγάλη σημασία όπως και σήμερα, ενώ η προετοιμασία του γαμπρού ήταν μικρότερης σημασίας.
Η προετοιμασία ξεκινούσε με το λουτρό της νύφης και του γαμπρού που συμβόλιζε τον εξαγνισμό πριν από την επαφή με τα θεία, και μετέπειτα ακολουθούσε το ντύσιμο για τη γαμήλια τελετή. Οι γονείς της κοπέλας όριζαν τη νυμφεύτρια, σαν υπεύθυνη  για την επιτήρηση της τελετής, και μια νυμφοκόμο η οποία φρόντιζε  το ντύσιμο και τον καλλωπισμό της νύφης. Tο ντύσιμο ολοκληρωνόταν με την τοποθέτηση του νυφικού πέπλου πάνω από τη στεφάνη (στέμμα) ώστε να καλύπτει το πρόσωπο της κοπέλας μέχρι τη στιγμή των αποκαλυπτηρίων από το μέλλοντα σύζυγό της. Δε σώζονται γραπτές μαρτυρίες που να αναφέρονται στο χρώμα του νυφικού φορέματος και η αγγειογραφία δεν παρέχει σχετικές πληροφορίες.
Το πέπλο
Η χρήση του πέπλου χάνεται στα βάθη των αιώνων, και δεν ήταν πάντα συνυφασµένη µε τη γαµήλια τελετή. Οι συμβολισμοί του άλλαζαν μέσα στους αιώνες, ανάλογα με τον τόπο και την θρησκεία. Άλλοτε  δήλωνε την αγνότητα και την παρθενία. Αργότερα την υποταγή και την προστασία από το κακό μάτι ή τα κακά πνεύματα. Επίσης χρησιμοποιήθηκε,όταν οι γάμοι ήταν αποτέλεσμα προξενιών(και χρησιμοποιείται ακόμη στις Αραβικές χώρες) στην αποτροπή του γαμπρού σε φυγή, σε περίπτωση που η νύφη δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες του.
Για σχεδόν 2000 χρόνια, οι Καθολικές γυναίκες στη Δύση, συνήθιζαν να καλύπτουν τα κεφάλια τους στην εκκλησία με μαντίλες και πέπλα ως ένδειξη αφοσίωσης και σεβασμού, αλλά και απομίμησης της Μεγαλόχαρης. Στις Αραβικές χώρες αυτή η συνήθεια συνεχίζεται. Στη δική μας παράδοση το πέπλο "συµβόλιζε" την αγνότητα της νύφης, το σεβασμό και την υπακοή στο μυστήριο, και τον Θεό...
Η πρακτική αυτή εγκαταλείφθηκε σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία 40 χρόνια, και αντικαταστήθηκε από λουλούδια και συνθέσεις όπως η πιο κάτω.Για τις περισσότερες νύφες σήμερα -που προσπαθούν να κάνουν μια μοναδική εντύπωση συνδυάζοντας την αυστηρή παράδοση με ότι πιο μοντέρνο υπάρχει- η ημέρα του γάμου,καταλήγει να είναι τόσο "δύσκολη" όσο και χαρούμενη.
Η εικόνα από εδώ:
Πολλές γυναίκες σήμερα, επιλέγουν να φορέσουν πέπλο με το νυφικό τους για τους ίδιους λόγους.
Είτε συνειδητοί είτε όχι, οι λόγοι που οι σύγχρονες νύφες φορούν πέπλο, δεν είναι μόνο αισθητικοί, και πάντα παραπέμπουν και σε κάτι άλλο.Καλύπτει διακριτικά, αλλά την ίδια στιγμή εκπέμπει ροµαντισµό, και µυστήριο.
Στον Μεσαίωνα,οι κυρίες ευγενικής καταγωγής φορούσαν πέπλο  για να προστατεύονται από τα αδιάκριτα βλέµµατα, τη σκόνη και τον ήλιο, αλλά και για να κρύβουν την ταυτότητά τους.
Η Tzaki με πολύ όμορφο νυφικό και πέπλο. 
Ένας ακόμη λόγος είναι ότι το πέπλο δείχνει την επισημότητα της περίστασης. Είναι μια υπενθύμιση ότι αυτή η χρονική στιγμή είναι διαφορετική από οποιοδήποτε άλλη, και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή ως τέτοια. Τα γαμήλια  πέπλα κατασκευάζονται συνήθως από μετάξι ή νάιλον τούλι, το χρώμα του οποίου ακολουθεί συνήθως το φόρεμα της νύφης.

Εδώ,βλέπουμε μια μοντέρνα εκδοχή. yolan cris 
Μοναδικά πέπλα, και ίσως εκκεντρικά, αλλά εκπέμπουν επίσης μια ασυνήθιστη αίσθηση κομψότητας.  
Οι τελευταίες δεκαετίες θεωρούνται η  χρυσή εποχή του νυφικού και του πέπλου, χάρη στην προώθησή τους από τους οίκους μόδας. Το κάλυμμα της κεφαλής σήμερα, αναβιώνει και μεταλλάσσεται σε Mantilla ή πέπλο,κοντό ή μακρύ, είναι συνώνυµο της κοµψότητας και της επιβλητικότητας,και σπανίως της αγνότητας.
Το νυφικό καπέλο,η κουάφ ή το πέπλο είναι δύσκολα αξεσουάρ.Θέλουν προσοχή στην επιλογή τους, και δεν αρκεί να ταιριάζουν μόνο με το νυφικό.Χρειάζεται-ότι επιλέξει- η κάθε κοπέλα να μπορεί να το υποστηρίζει και  με την προσωπικότητά της.
Εδώ μια δύσκολη και κάπως "αφηρημένη" επιλογή.
Η εικόνα από.wshop.gr
Φωτογραφίες και πηγές
http://www.bayliy.gr/goods-6824
Εδώ  ένας οδηγός για την επιλογή του σωστού μήκους πέπλου για το γάμο σας:

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Μόνο το λευκό



white color-trend spring 2011.e-gynaika.gr
Μόνο το λευκό, συμβολίζει την απουσία χρώματος ή τη σύμπτυξη όλων των χρωμάτων. Χρησιμοποιείται για να προσδώσει φωτεινότητα ή για να τονίσει αντιθέσεις και λειτουργεί ως ανοιχτό πεδίο έκφρασης σε όλες τις μορφές τέχνης.
Στις περισσότερες δυτικές χώρες το λευκό συμβολίζει την αγνότητα,την αθωότητα, την ειλικρίνεια και τον πνευματικό κόσμο, γι'αυτό είναι η συχνότερη επιλογή χρώματος για τις νύφες.
Σε αντίθεση με την Ανατολή, όπου είναι το χρώμα του πένθους.
Στη Δύση, το λευκό θεωρείται σαν χρώμα των δικαιωμάτων και των θεοτήτων, και οι Άγγελοι τις περισσότερες φορές απεικονίζονται φορώντας λευκούς χιτώνες.
Αγριοτριανταφυλλιά.
Το λευκό τριαντάφυλλο-που συχνά αναφέρεται και ως νυφικό τριαντάφυλλο- εκπροσωπεί την ταπεινότητα, την αγνότητα και την αθωότητα και υποδηλώνει την αγνή αγάπη,την αλήθεια και την ευλάβεια. Στη συμβολική γλώσσα των λουλουδιών, στέλνει ένα μήνυμα πίστης και λέει ότι ''εγώ θα είμαι άξιος σου".Πηγή
Ψυχολογία χρωμάτων
Πολλές έρευνες έχουν γίνει -και γίνονται-σχετικά με την επιρροή των χρωμάτων στον άνθρωπο. Κάθε χρώμα προκαλεί διαφορετικά οπτικά ερεθίσματα και συναισθήματα,αλλά και κάθε άνθρωπος επιρρεάζεται διαφορετικά από τα χρώματα. Συχνά οι άνθρωποι επιλέγουν να ντυθούν με τα χρώματα που εκφράζουν την ψυχολογική τους κατάσταση. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι με άγχος και ευθύνες προτιμούν ασυναίσθητα τα σκούρα χρώματα, σε αντίθεση με όσους είναι ανέμελοι και η ψυχολογική τους κατάσταση είναι καλή, οι οποίοι προτιμούν και τολμούν να φορέσουν χαρούμενα χρώματα. Οι άνθρωποι που αποφεύγουν το λευκό χρώμα, χαρακτηρίζονται από ρεαλισμό κι ορθολογισμό. Γνωρίζουν και αποδέχονται τα ελαττώματά τους, αλλά συνήθως δεν επιθυμούν να τα διορθώσουν.
Η επιστημονική κοινότητα έχει καταφέρει να βρει κάποια κοινά ερεθίσματα που προκαλούν τα χρώματα σε όλους. Πειράματα που έχουν γίνει σε επαγγελματικούς χώρους δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι αποδίδουν καλύτερα σε φωτεινούς χώρους με ευχάριστα χρώματα, και χαίρουν καλύτερης φυσικής κατάστασης από εκείνους που περιβάλλονται από μουντά χρώματα.
Εδώ, μπορούμε να βρούμε έναν οδηγό χρωμάτων για τους χώρους στους οποίους ζούμε.
Η απουσία χρώματος στην αρχιτεκτονική εκφράζεται ως στάση κυρίως στο μοντέρνο κίνημα και δηλώνεται με το λευκό χρώμα.
Το λευκό εκφράζει την «καθαρότητα» της μορφής, την άρνηση κάθε προηγούμενης αρχιτεκτονικής μνήμης, για να γεννηθεί το κτίριο μηχανή και ένας νέος τρόπος ζωής.
Ένα καλά σχεδιασμένο κτίριο, υποστήριζε ο Adolf Loos, δεν έχει ανάγκη το χρώμα, γιατί αυτό είναι ένα διακοσμητικό μέσο, και κάθε έννοια διακόσμησης θα πρέπει να εκλείψει από την αρχιτεκτονική.
H χρήση του λευκού, συνέχιζε, είναι ζήτημα ηθικής – για να μπορέσει ο σύγχρονος άνθρωπος ν’ ανακαλύψει την απλότητα στην κατασκευή καλλίμορφων, λιτών κτισμάτων .Mανώλης Ηλιάκης :
Μιλώντας σήμερα για το λευκό χρώμα, θα συνεχίσουμε με αναφορές στα νυφικά φορέματα και τους συμβολισμούς των διακοσμητικών στοιχείων στον γάμο, στις νέες τάσεις αλλά και στα έθιμα που επιβιώνουν μέχρι σήμερα.
Να είστε καλά.