όπως διατυπώνονται σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Παραθέτουμε τους κυριότερους συμβολισμούς στό Μυστήριο του Γάμου,
Ο Γάμος είναι προεικόνιση του γαμήλιου γεύματος στη Βασιλεία των Ουρανών
(βλ. Παραβολή των Βασιλικών Γάμων, Ματθ. ΚΒ᾽ στῖχ.1-15). Οι ενούμενοι στον γάμο νεόνυμφοι ,συνάπτονται ως νέα μέλη του σώματος του Χριστού, δηλ. της Εκκλησίας.
1-Η νύμφη φορά λευκό νυφικό ένδυμα σε ένδειξη αγνότητας.
2-Οι μελλόνυμφοι στέκονται όρθιοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Αυτό συμβολίζει την ισοτιμία των δύο φύλλων. Δεν είναι κανένας κατώτερος του άλλου, αλλά αμφότεροι ισάξιοι και ισότιμοι. Είναι και οι δύο «σύζυγοι» δηλ. κάτω από τον ίδιο εκούσιο ζυγό.
3-Το τραπέζι στο μέσον του Ναού επέχει θέση Αγίας Τράπεζας. Πάνω σ' αυτό τοποθετούνται το Ευαγγέλιο(δηλ. σαν να είναι παρών ο ίδιος ο Χριστός), τα δακτυλίδια και τα στέφανα.
4-Ο κουμπάρος, αποτελεί τον επίσημο μάρτυρα του μυστηρίου. Είναι αμέσως μετά το ζεύγος, το κατ' εξοχήν τιμώμενο πρόσωπο και μνημονεύεται επανειλημμένα στην ακολουθία.
Ανταλλάσσει τα δακτυλίδια, στέφει τους νεονύμφους και χορεύει μαζί τους τον κυκλικό χορό με τον οποίο η Εκκλησία πανηγυρίζει την ένωση του ζεύγους. Η συμμετοχή του στο μυστήριο τον συνδέει μ' αυτούς με πνευματική συγγένεια.
5-Ενώ στην αρχαιότητα το δακτυλίδι είχε συμβολισμό εξουσίας ή ευγενούς καταγωγής, στον Χριστιανικό γάμο συμβολίζει την προσφορά του ενός συζύγου πρός τον άλλον, ενώ η ανταλλαγή των δακτυλιδιών από τον κουμπάρο, συμβολίζει την αλληλοσυμπλήρωση των συζύγων και είναι υπόσχεση ότι θα σεβασθούν ο ένας τον άλλον.
6-Το στεφάνωμα υποδηλώνει την βασιλικότητα του ανθρωπίνου γένους μέσα στην υπόλοιπη κτίση (πρβλ. «ὁ ἐν ἀρχῇ πλᾶσας τόν ἄνθρωπον καί θέμενος αὐτόν ὡς βασιλέα τῆς κτίσεως...». Οι νεόνυμφοι στεφανώνονται από την Εκκλησία για τον αγώνα τους να εισέλθουν με επιτυχία στη κοινωνία του γάμου. Τα στέφανά τους είναι έπαθλα, με τα οποία η Εκκλησία επιβραβεύει την αρετή και την αγνότητά τους.
7-Ο ιερέας παίρνει τα χέρια των νεονύμφων και τα συμπλέκει,συνδέοντας τους νεονύμφους με ιερούς και αδιάσπαστους δεσμούς. Όπως ο Θεός έπλασε την Εύα και την έφερε στον Αδάμ, έτσι και ο ιερέας, παίρνει από το χέρι την γυναίκα και την συνάπτει με τον άνδρα, συμβολίζοντας την αιώνια ένωση των νεονύμφων, οι οποίοι με τον τρόπο αυτό υπόσχονται ότι θα είναι πάντα ενωμένοι, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου και προσφέροντας ο καθένας την βοήθειά του στον άλλο. Δεν επιτρέπεται να λύσουν μόνοι τους τα χέρια, αλλά περιμένουν να το πράξει αυτό ο ιερέας δια του Ευαγγελίου.
8-Οι νεόνυμφοι πίνουν από το «κοινόν ποτήριον» το κοινό ποτήρι της ζωής, σαν υπόσχεση συμμετοχής στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα της ζωής. Ο κουμπάρος ως μάρτυρας στο μυστήριο, πίνει και αυτός από το ίδιο ποτήριο, μετέχοντας και αυτός στη χαρά των νεονύμφων.
9-Κατόπιν ο ιερέας παραλαμβάνει το ζεύγος των νεονύμφων και τον παράνυμφο(κουμπάρος) και τους σύρει σε κυκλικό χορό τρεις φορές γύρω από την Τράπεζα, ψάλλοντας μαζί με τους ψάλτες τρία άσματα, ένα σε κάθε στροφή:«Ἠσαΐα χόρευε, ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί καί ἔτεκεν υἱόν τόν Ἐμμανουήλ, Θεόν τὲ καί ἄνθρωπον ...Ἅγιοι μάρτυρες, οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καί στεφανωθέντες, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν ... Δόξα σοὶ Χριστέ ὁ Θεός, Ἀποστόλων καύχημα, μαρτύρων ἀγαλίαμα, ὧν τό κήρυγμα, Τριάς ἡ ὁμοούσιος».
Ο κύκλος αυτός εκφράζει την αιωνιότητα, δηλ. το ταξείδι των συζύγων που τώρα αρχίζει, τα πρώτα βήματα στην κοινή ζωή. Η εκκλησία με τον χορό αυτό, εκφράζει με πανηγυρικό τρόπο την χαρά της, για την «ἐν Χριστῷ ἕνωση » των δύο μελών της, και εύχεται στο νέο ζευγάρι να κερδίσει και την αιωνιότητα.
Την στιγμή που οι νεόνυμφοι, ο κουμπάρος και ο ιερέας περιφέρονται θριαμβευτικά γύρω από την Τράπεζα σε ένδειξη μεγάλης χαράς, οι παρευρισκόμενοι ραίνουν το ζευγάρι με ρύζι και ροδοπέταλα, για νά ριζώση η ευτυχία στην έγγαμη ζωή τους.
10-Στο τέλος του «Μυστηρίου» γίνεται η άρση και ανάληψη των στεφάνων από τις κεφαλές των νεονύμφων με την ευχή του ιερέα προς τον Θεό:
«Ἀνάλαβε τούς στεφάνους αὐτῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ σου, ἀσπίλους καί ἀμώμους καί ἀνεπιβουλεύτους διατηρῶν αὐτούς εἰς τούς αἰώνας».
Η Εκκλησία ευλογώντας το μυστήριο του Γάμου, εύχεται στούς νεονύμφους μακροζωΐα, ευτεκνία, προκοπή βίου και αυτάρκεια υλικών αγαθών, ώστε νά περισσεύουν για να κάνουν και αγαθοεργίες. Oι δύο σύζυγοι αλληλοβοηθούμενοι καί αλληλοσυμπληρούμενοι, αυτάρκεις σε υλικά καί πνευματικά αγαθά, καλούνται νά πορευθούν μαζί σ' αυτή την ζωή καί στην Βασιλεία του Θεού, αλλά καί να γίνουν όργανα στα χέρια του Θεού (με την τεκνογονία), για την συνέχιση της δημιουργίας και της αγάπης του Θεού στον κόσμο.
Αυτή είναι η προοπτική του «μυστηρίου του Γάμου» και ίσως το κείμενο να κουράζει, αλλά χρειάστηκε και η ίδια να φρεσκάρω τα όσα θυμόμουν μιας και έτυχε να παντρεύεται ένα από τα "κοριτσάκια" της οικογένειάς μας.
Όμορφο νυφικό με ¨"αβυσσαλέο" ντεκολτέ.
Οι συζητήσεις και οι αντιπαραθέσεις πολλές, γιατί νεωτερισμοί και ξένες συνήθειες έχουν διεισδύσει στην κουλτούρα μας και η ερμηνεία τους η προέλευσή τους όσο και η χρησιμότητά τους , παραμένει θολή. Παράδειγμα μια παλιότερη,- το πέταγμα της ανθοδέσμης- και μια καινούργια, το -κάτι παλιό κάτι καινούριο, κάτι δανεικό κάτι γαλάζιο-και άλλες. Ακόμη άξια προσοχής είναι η δυσκολία που αντιμετωπίσαμε μέχρι να βρούμε το επιθυμητό νυφικό. Αυτά, είναι γεγονότα που έχω σκοπό να σας εξιστορήσω, αν θέλετε να κάνουμε μαζί αυτήν την βόλτα.
"Πολύ όμορφο όμως δεν βρέθηκε στα όσα καταστήματα επισκεφθήκαμε".
Την προηγούμενη φορά μιλήσαμε λίγο για τα πέπλα. Δεν τελειώσαμε μ'αυτά και θα επανέλθουμε. Μιας όμως και το θέμα μας σήμερα είναι η αρετή και οι όρκοι, και η ευλάβεια είναι το ζητούμενο, μέσα στο Ναό του Θεού, θα δούμε μαζί κάποια νυφικά φορέματα .Ελπίζω να αντέξετε τα σχόλιά μου.
Ρομαντικό και τολμηρό μαζί, αυτό το όμορφο φόρεμα, όπως και το κορίτσι που το φορά, είναι πολύ ανοιχτό για την Εκκλησία. Σε πολιτικό γάμο θα είναι εντάξει.
"Αυτό άρεσε σε όλους, κι όμως δεν το βρήκαμε παρά μόνο σε μικρό νούμερο".
Επισκεφθήκαμε εφτά γνωστούς οίκους στην Αθήνα, και άλλες τέσσερις "συστημένες" διευθύνσεις. Ένα γενικό συμπέρασμα είναι, πως τα φορέματα απευθύνονται σε γυναίκες που φορούν έως και 48 νούμερο, διαφορετικά οι πιθανότητες να βρεθεί έτοιμο νυφικό λιγοστεύουν. Το κορίτσι μας είναι ψηλό και φορά ν.48, αλλά έχει "πλάτες". Ψάχναμε για κάποιο σχέδιο με έστω υποτυπώδες μανίκι, αλλά έχουν καθιερωθεί τα "στράπλες"(ή ανοιχτά εμπρός πίσω). Στον προϋπολογισμό, δεν θέλαμε να ξεπεράσουμε τα 1300 ευρώ σε ενοίκιο, και αναζητούσαμε ένα φόρεμα από δαντέλα. Ο χρόνος που διαθέταμε ήταν ενάμισυ μήνας.Τελικά βρήκαμε, και την φωτογραφία του θα την αναρτήσω μετά τον γάμο. Οι περισσότερες εικόνες που βλέπετε σήμερα είναι από σχέδια που είχαμε διαλέξει και αναζητούσαμε, και είναι του οίκου Annasul Υ.Η εξαιρετική συλλογή με την υπογραφή της Lusan Mandongus, είναι τόσο ρομαντική όσο και μοντέρνα. Δένει με μεγάλη επιτυχία το χθες με το σήμερα. Η κομψότητα αναδύεται μέσα από την υφή των υφασμάτων και το παιχνίδι με την διαστρωμάτωση. Τα φορέματα είναι φτιαγμένα με εξαιρετικά υλικά, γεγονός που ανεβάζει τις τιμές τους. Αλλά δεν ήταν αυτό το πρόβλημά μας.
ΥΓ.Η καταχώρηση δεν είναι διαφημιστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου