Η αγκαλιά

στα κάτεργα του φασόν..

 Ένας από τους "παραδείσους" του φασόν, το Μπαγκλαντές ήρθε στην επικαιρότητα την  προηγούμενη άνοιξη μετά την κατάρρευση του οκταώροφου κτιρίου  στο οποίο συστεγάζονταν πέντε εργοστάσια ρούχων.
 Δυο εβδομάδες αργότερα από την τραγωδία στο κτίριο Ράνα Πλάζα  που κόστισε τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων, οκτώ ακόμη άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους  σε φωτιά που ξέσπασε σε άλλο εργοστάσιο  ρούχων στην πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές Ντάκα.
Και τότε οι αρχές για πρώτη φορά έκλεισαν προληπτικά για λόγους ασφαλείας 18 εργοστάσια τα οποία κατασκευάζουν ενδύματα αποκλειστικά για μεγάλες μάρκες της Δύσης.

"Ξεπέρασαν τους 800 οι νεκροί στο Μπαγκλαντές και συνεχίζουν να ανασύρονται πτώματα από τα ερείπια. 372 είναι αγνοούμενοι και  περισσότεροι από 1.000 τραυματίες. Στο κτίριο λέγεται ότι την στιγμή της κατάρρευσης υπήρχαν περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι, και είναι αμφίβολο, αν θα μαθευτεί ποτέ ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων"έγραφαν όλες οι εφημερίδες εκείνες τις ημέρες.

Το τραγικό περιστατικό πυροδότησε μαζικές κινητοποιήσεις από τους εργαζόμενους  σ'αυτά τα κάτεργα αλλά σαν απάντηση, πήραν την καταστολή από τις αστυνομικές δυνάμεις, που είχαν εντολή να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις.
 Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση  δήλωνε «συγκλονισμένη» από το συμβάν, δίνοντας υποσχέσεις τιμωρίας των υπευθύνων, που μέχρι στιγμής παραμένουν ασύλληπτοι,και όσοι επέζησαν χωρίς ακόμη αποζημίωση.
Όλα για χάρη της κερδοφορίας,ή η επιτομή της απληστίας .....
Όπως συμβαίνει με  πλήθος  προϊόντων που χρησιμοποιούμε καθημερινά, έτσι και με τα ρούχα,  σπανίως μας προβληματίζει ο τρόπος και οι συνθήκες που παράγονται..

Ακριβά ρούχα, φθηνές ζωές 

Το Μπανγκλαντές είναι σήμερα  ένας από τους "παραδείσους" της δυτικής βιομηχανίας μόδας. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων σε αυτές είναι γυναίκες κάτω των 30 ετών,και εργάζονται για 12-18 ώρες με μισθό 28 ευρώ τον μήνα. Ο τζίρος των ρούχων τα οποία ράβουν φτάνει τα 5 δισ. δολάρια τον χρόνο. Διαβάστε περισσότερα εδώ:left.gr

 Η μηδενική αξία της ανθρώπινης ζωής αποτυπώνεται χρόνια τώρα-όσο αναπτυσσόμαστε σαν βιομηχανοποιημένη κοινωνία-στις άθλιες συνθήκες εργασίας και  την αδιαφορία των κρατικών αρχών που επιτρέπουν και καλύπτουν τους εργοδότες σε  εγκλήματα  κατά της ζωής. Μέσα στα θύματα και πολλά παιδιά που δούλευαν στα κάτεργα του φασόν ...
Η καπιταλιστική κερδοφορία δολοφονεί στο Μπαγκλαντές γράφουν τα  ΝΕΑ, όπως και ο Ριζοσπάστης

Η φωτογραφία μιας αγκαλιάς

Πριν από λίγο, είδα μια φωτογραφία γράφει ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος (εδώ).
Μόλις τα μάτια μου κοίταξαν τα πίξελ, τη στιγμή που ο εγκέφαλος κατάλαβε τι έβλεπε, η αίσθηση ήταν η εξής: Σαν κάποιος να με κοπάνησε με δύναμη στο στέρνο.
Αν είσαι φορτισμένος ή σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση ή δυστυχισμένος γενικότερα ίσως δεν πρέπει να την κοιτάξεις. Μπορεί να μη χρειάζεσαι να σου κοπεί η ανάσα, να νιώσεις το απομέσα σου να συσπάται και να βουλιάζει, να συρρικνώνεται σε ένα στιγμιαίο σφίξιμο, ή σε ένα όχι και τόσο στιγμιαίο. Οφείλω να σε προειδοποιήσω.
Είναι η φωτογραφία μιας αγκαλιάς.

Την  εικόνα του θαμμένου κάτω από τα ερείπια του κτιρίου ζευγαριού,είδαν εκατοντάδες χιλιάδες  ανθρώπων στον κόσμο μέσα από το Facebook, Twitter, Google+, Tumblr  το LinkedIn,κ.ά.
http://www.huffingtonpost.com/sourav-roy/bangladesh-factory-fire-photograph_b_3355872.html

Φοβούμενη ότι οι δυτικές εταιρείες θα καταργήσουν τους προμηθευτές τους από το Μπαγκλαντές, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία μιας νέας ερευνητικής επιτροπής η οποία θα επιθεωρήσει τα περίπου 4.500 υφαντουργικά εργοστάσια αναζητώντας ενδεχόμενα κατασκευαστικά προβλήματα.
Μπορεί να αναρωτιέστε γιατί στέκω σ'αυτό το γεγονός σήμερα. 
Οι γιορτές πλησιάζουν και πολλοί από μας θα ψωνίσουμε δώρα.Καλό θα είναι λοιπόν να θυμόμαστε από που έρχονται, και να επιλέξουμε προϊόντα εγχώριας παραγωγής, κι ας είναι λίγο ακριβότερα. 
Γιατί είναι αδύνατον σήμερα στην Δύση να παράγει κανείς φτηνότερα από τις χώρες της Ασίας. 
Αλλά αυτό είναι διαφορετικό θέμα από μόνο του,που θα ερευνήσουμε στο μέλλον...
Εικόνες από το Newsbomb.gr